Przez wszystkie lata pracy w wielu miejscach na świecie obserwowałem powtarzający się mechanizm. Stechnicyzowana medycyna, zamknięta przed pacjentem i jego rodziną, ratująca życie, ale potem zostawiającego pacjenta praktycznie samego z pytaniami, wątpliwościami, strachem. Do tego system organizacyjny, wymuszający często na pacjentach wręcz dobijanie się do lekarzy, którzy w czasie krótkich wizyt nie zawsze chcą i potrafią zająć się wszystkimi aspektami choroby.

Każda choroba czy zawał serca zostawia odcisk nie tylko na naszym ciele, ale i na naszej psychice, wpływając na wszystkie obszary życia.

I tak pojawiła się idea kursu realizowanego przez wiele lat w oddziale kardiologii Szpitala Wojewódzkiego Nr 2 w Rzeszowie. Kurs ma wyposażyć pacjentów i ich rodziny w podstawową wiedzę nie tylko o chorobie wieńcowej i jej leczeniu, ale o odpowiednich zachowaniach w różnych obszarach życia. Ponadto ma dostarczyć wiedzę, która ochroni przed nabraniem się na alternatywne obietnice bez pokrycia, które często spychając pacjentów na manowce powodowały, że rezygnowali z klasycznej terapii, narażając się na poważne konsekwencje.

I tu ukazuje się kolejny problem – często próbuje się przeciwstawić sobie medycynę klasyczną i medycynę alternatywną, bo to powoduje, że pewne rzeczy po prostu sprzedają się łatwiej. Tymczasem to duże nieporozumienie.

Dziś powinniśmy praktykować medycynę umysłu i ciała, opartą na faktach, czerpiącą pełną garścią z różnych technik medycyny tradycyjnej, wschodniej, alternatywnej, gdzie podstawą jest nie tylko zadbanie o równowagę ciała poprzez utrzymanie odpowiedniej diety i aktywności fizycznej, ale i o równowagę umysłu. Postęp technologiczny i postęp w badaniach naukowych wcale tych dwóch światów nie wyklucza.